Studiereis Filippijnen

Sagada is de nummer 2 in de toeristische gidsen die de bergprovincie beschrijven. De aanwezigheid van de westerse toerist is aan de aandacht van de snuggere Filippino niet ontsnapt en Sagada valt dan ook op in vergelijking met de andere bergdorpen: het heeft een andere ontwikkeling doorgemaakt door het geld van de toerist dat er is achtergebleven.
Zijn vermaardheid heeft Sagada te danken aan de ondergrondse grotten (een beetje zoals ons grotten van Han) en de 'hangende doodskisten'.
De afdaling in de cave is een hele belevenis en vereist stevig schoeisel, hoewel dit voor onze Filippijnse gidsen een klusje is dat zij verrichten op hun 'sloffen'. De vleermuizen kwetteren boven onze hoofden en kijken niet om naar menselijke aanwezigheid om hun uitwerpselen rijkelijk rond te strooien... De meesten onder ons, samen met pater Eugeen, wagen zich door de ondergrondse beek om het tweede deel van de grotten te betreden.
Op de terugweg slaan we met onze gidsen een zijweg in om de hanging coffins te bezoeken bij de ingang van een tweede grot. Eeuwen behoorde het tot het dodenritueel van de inwoners van Sagada om hun overledenen tegen de rotswand op te tassen of op te hangen. Achtergebleven vingerkootjes en ribben zorgen bij een studenten geneeskunde al vlug voor een heropfrissing van de anatomische kennis...
Een middagmaal in Masferrés laat ons snel kennis nemen met de prachtige foto's die de gelijknamige fotograaf maakte van de bergvolkeren tijdens de jaren '30 tot '60 van de vorige eeuw.
En nu op weg naar het achtste wereldwonder...